عکس و بیوگرافی آلن دلون و همسرش
در عکس و بیوگرافی آلن دلون و همسر شما می توانید با هنر پیشه و هنرمند فرانسوی بیشتر آشنا شوید.
عکس و بیوگرافی آلن دلون و همسرش
آلن دلون متولد 8 نوامبر سال 1935 در کشور فرانسه و شغل او هنرپیشه سینما و بازیگری است.
دوره دیده نیروی دریایی فرانسه و اخراجی ارتش می باشد، بعدا استعداد بازیگری اش کشف شد و در نهایت جایزه سزار، معتبرترین جایزه سینمای ملی فرانسه را گرفت
نام و نام خانوادگی | آلن فابین مورسی مارسل دلون |
لقب | آلن دلون |
تاریخ تولد | 8 نوامبر 1935 |
سن | 86 سال |
محل تولد | دهکده سو در حوالی پاریس |
محل زندگی | سوئیس |
ملیت | فرانسوی، سوئیسی |
حرفه | بازیگر، فیلمساز، بازرگان |
وضعیت تاهل | مجرد |
نام همسر | ناتالی دلون (1963-1969) |
نام شریکها | رومی اشنایدر (1959-1963)- ناتالی دلون (1963-1969)- میری دارک (1968-1982) |
خانواده
آلن دلون در شهر سو حوالی پاریس بدنیا آمد، پدرش فابین و مادرش ادیث در 4 سالگی اش طلاق گرفتند و به این ترتیت سرپرستی او به خانواده دیگری واگذار شد
بعد از چند سال با فوت پدر و مادر خوانده اش؛ سرپرستی او توسط دادگاه به مادرش داده شده که با یک قصاب ازدواج کرده بود

اخراج از مدرسه تا نیروی درایی
در 15 سالگی بخاطر شلوغی بیش از حد از مدرسه کاتولیک اخراج شد، به مدت 2 سال نزد پدر خوانده اش حرفه قصابی را یاد کرد و در 17 سالگی به نیروی دریایی ارتش پیوست
از جنگ تا اخراج از ارتش
بعد از آموزش در یگان تفنگداران چترباز نیروی دریایی سال 1954 وقتی 19 ساله بود در جنگ هند و چین حضور داشت، او سپس بخاطر بی نظمی 11 ماه در زندان نظامی بود تا اینکه در سال 1956 در 21 سالگی از ارتش اخراج شد
شروع بازیگری
بعد از اخراج، مدتی بعنوان باربر و پیش خدمتکار در کافه های پاریس کار می کرد تا اینکه از همین جا با یک بازیگر بنام Brigitte Auber آشنا و توسط وی به یک استعدادیاب معرفی شد
آلن بعد از یادگیری زبان انگلیسی در سال 1957 اولین تجربه بازیگری خود را در فیلم فرانسوی Quand la femme s’en mêle بدست آورد و سال بعد با فیلم کمدی زیبا اما خاموش درخشان ظاهر شد عکس های آلن دلون بازیگر
عکس آلن دلون بازیگر فرانسوی + بیوگرافی کامل
شهرت در آمریکا
در سال 1959 آلن 24 ساله اولین فیلم انگلیسی زبان خود را بنام زنان ضعیف بازی کرد و یک سال بعد با فیلم بعد از ظهر بنفش و فیلم روکو و برادرانش توسط منتقدین روزنامه نیویورک تایمز به شدت تمجید شد
شهرت اصلی و بیادماندی اش اما در سال 1967 با فیلم سامورایی ها بود

از شرکت بازیگری تا هواپیمایی
آقای بازیگر در دهه 1970 با تاسیس دو کمپانی تولید فیلم و بازی در آنها ثروت هنگفتی بدست آورد و با این سرمایه یک شرکت هواپیمایی نیز خریداری کرد
او بزودی کنار بازیگری، باشگاه تربیت اسب مسابقه را نیز تاسیس کرد و شروع به جمع آواری کلکسیون های با ارزش نمود، حالا صاحب گنجینه شخصی کم نظیری از عتیقه های نایاب است
ازدواج اول + دوم
آلن اولین بار در سال 1958 در 24 سالگی با یک بازیگر بنام رومی اشنایدر وارد رابطه شد، او در سال 1962 به نامزد خود خیانت کرد و با یک بازیگر و خواننده آلمانی بنام نیکو وارد رابطه شد
در سال 1963 از همسر اولش طلاق گرفت و از نیکو صاحب یک فرزند پسر شد، این رابطه بخاطر مشکلاتیبه جدایی ختم شد و پسرش کریستین نزد پدر و مادر آلن بزرگ شد

عکس های همسران آلن دلون + بیوگرافی کامل
ازدواج سوم
در سال 1964 الن 29 ساله با یک مدل و بازیگر فرانسوی بنام ناتالی کانوواس ازدواج کرد و از وی صاحب یک فرزند پسر بنام آنتونی شد این زندگی هم سال 1967 به طلاق ختم شد
ازدواج چهارم
الن در نهایت سال 1987 با یک مدل هلندی بنام رزالی وان بیرمن ازدواج کرد و از او هم صاحب دختری بنام آنوشا و پسری بنام آلن فابیانی شد، این زندگی هم در سال 2002 به طلاق ختم شد

برند Delon
جان دلون در سال آخر بازیگری اش به کشور سوئیس نقل مکان کرد تا نظارت بیشتری رو محصولات هلدینگ خود بنامه Delon داشته باشد
برند دلون از ساعت مچی گرفته تا لوازم التحریر، سیگار و عینک بسیار محبوب و پرفروش بود
بیوگرافی آلن دلون و همسرش ناگفته های زندگی شخصی
اعلام بازنشستگی
آلن در سال 1998 وقتی 63 ساله بود بعد از بازی در فیلم نیمه شانس اعلام کرد برای همیشه از بازیگری خداحافظی می کند اما در نهایت سال 1999 با فیلم بازیگران به عرصه هنری بازگشت و تا سال 2012 سه فیلم دیگر نیز بازی کرد
سفر به ایران
آلن در سال 1355 در 41 سالگی به تهران سفر کرد و با بهروز وثوقی ارتباط دوستانه ای برقرار کرد، دوبله صدای فیلم های او در ایران توسط خسروشاهی انجام شده است
از جایزه سزاز تا نخل کن
آلن دلن در طول بازیگری خود در بیش از 110 اثر نقش آفرینی داشت
جایزه سزار سال 1985، جایزه بامبی سال 1987، جایزه خرس طلایی برلین سال 1995 و دوربین طلایی سال 1998 از جمله افتخارات وی در کارنامه هنری اش می باشد
در سال 2012 جایزه فستیوال معروف لوکارنو را به خاطر یک عمر فعالیت سینمایی گرفت و سال 2019 در 83 سالگی نخل طلایی افتخاری جشنواره فیلم کن را نیز بدست آورد

ماجرای قتل معشوقه همسر
سال 1968 در کاراژ خانه اش، جسد شخصی بنام استفن کارکوویج پیدا شد که علاقه زیادی به همسر آلن ناتالی کانوواس داشت، گفته می شود آلن او را کشته است
اما هیچ وقت دادگاه نتوانست این اتهام را ثابت کند و او تبره شد
مرگ خودخواسته آلن دلون
فرزند آلن دلون، ستاره فرانسوی سینمای جهان در دهه شصت و هفتاد میلادی، به یک شبکه آلمانی گفت که پدرش اعلام کرده است انتخاب او، اتانازی یا «مرگ خودخواسته» است که طی آن، شخص به عمد به زندگی خود پایان میدهد تا از رنج و درد نجات پیدا کند. او فاش کرد که پدرش از او خواسته است به جز انجام اتانازی، تا آخرین دقیقه در کنارش بماند ولی او قبول نکرده و برای همین، خواهرش آنوشکا مسئولیت پایان دادن به زندگی پدرشان را بر عهده گرفته است.

عدم علاقه به سیاست
مختصر بگویم. علاقه ایی به سیاست ندارم، اما حقیقت دارد که با رئیس جمهور سابق فرانسه (سارکوزی) دوست هستم، همیشه طرفدار جناح راست بودهام و فعال اجتماعی نیستم.
فیلم های سینمایی آلن دلون
سال | فیلم | نقش | کارگردان |
2012 | مادرها سال نو مبارک! | خودش | |
2008 | آستریکس در بازیهای المپیک | ژولیوس سزار | Frédéric Forestier و Thomas Langmann |
2003 | فرانک ریوا | فرانک ریوا | |
1999 | بازیگران | خودش | Bertrand Blier |
1997 | نیمه شانس | ژولین ویگنال | پاتریس لوکنت |
1996 | روز و شب | آلکساندر | Bernard-Henri Lévy |
1995 | صد و یک شب | خودش | آنیس واردا |
1994 | تدی خرسه | ژان ریویر | Jacques Deray |
1992 | یک جرم | چارلز دوراند | Jacques Deray |
1992 | بازگشت کازانووا | جاکومو کازانووا | ادوار نیرمانس |
1990 | موج نو | لنوکس | ژان-لوک گدار |
1990 | ماشین رقص | آلن ولف | Gilles Béhat |
1988 | پلیس خفته را بیدار نکن | کمیسر اوژن گریندل | José Pinheiro |
1986 | گذرگاه | ژان دیاز | René Manzor |
1985 | حرف یک پلیس | دانیل پرات | José Pinheiro |
1984 | سوان عاشق | بارون دو شارلوس | فولکر اشلوندورف |
1984 | داستان ما | رابرت آورانچ | برتران بلیه |
1983 | ضارب | ژاک دارنای | آلن دلون |
1982 | شوک | مارتین تریر | Robin Davis |
1981 | برای پنهان کردن یک پلیس | چوکاس | آلن دلون |
1981 | تهران 43 | فوشه | Aleksandr Alov و Vladimir Naumov |
1980 | سه مرد برای کشتن | میشل ژرفو | ژاک دُرای |
1979 | پزشک | ژان-ماری دِپره | ژان فروستیه |
1979 | کنکورد… فرودگاه 79 | پل مِتْران | دیوید لوول ریچ |
1978 | توجه، بچهها نگاهمان میکنند | مرد | سِرژ لُروآ |
1977 | باند | روبر | ژاک دُرای |
1977 | مرگ یک مرد فاسد | خاویر مارچال | زار لوتنر |
1977 | مرد عجول | پیِر نیو | ادوارد مولینارو |
1976 | آقای کلاین | رابرت کلاین | Joseph Losey |
1976 | آرماگدون | دکتر میشل آمبرووا | با شرکت: آلن دلون، ژان یان |
1976 | بومرنگ | Jacques Batkin | José Giovanni |
1975 | داستان یک پلیس | روژه بورنیش | ژاک دُرای |
1975 | کولی | هوگو سنار | José Giovanni |
1975 | زورو | دون دیهگو دُ لا وِگا/زورو | دوچو تساری |
1974 | سینههای یخی | Marc Rilson | ژرژ لوتنر |
1974 | بورسالینو و شرکا | Roch Siffredi | ژاک دُرای |
1973 | دو مرد در شهر | جینو استرابلیجی | José Giovanni |
1973 | نسل اربابان | ژولیَن داندیو | Pierre Granier-Deferre |
1973 | انبارهای سوخته | قاضی لارشه | ژان شاپو |
1973 | عقرب | ژان لوریه | مایکل وینر |
1973 | اسلحهٔ بزرگ | Tony Arzenta | دوچو تساری |
1973 | معالجه با شوک | دکتر دوویلِر | آلن ژوسوا |
1972 | اولین شب آرامش | دانیله دومینیچی | والریو زورلینی |
1971 | ترور تروتسکی | فرانک جکسون | جوزف لوزی |
1971 | Fantasia chez les ploucs | یک مسافر | ژرار پیره |
1971 | آفتاب سرخ | Gauche | ترنس یانگ |
1971 | بیوه کودرک | ژان لاوینْی | Pierre Granier-Deferre |
1971 | یک پلیس | اِدوار کولمان | ژان پیر ملویل |
1970 | The Love Mates | ژولیَن داندیو | روژه کاهان |
1970 | Easy, Down There! | سیمون | ژاک دُرای |
1970 | بورسالینو | Roch Siffredi | ژاک دُرای |
1970 | دایره سرخ | Corey | ژان پیر ملویل |
1969 | استخر | ژان-پل | ژاک دری |
1969 | دسته سیسیلیها | روژه سارته | آنری ورنوی |
1969 | جف | لوران | ژاک دری |
1968 | ارواح مردگان | ویلیام ویلسن | لویی مال |
1968 | خداحافظ رفیق | دینو باران | ژان ووترا |
1968 | دختری سوار بر موتورسیکلت | دانیل | جک کاردیف |
1967 | ماجراجویان | مانو | روبر انریکو |
1967 | Diabolically Yours | پیِر | ژولیَن دوویویه |
1967 | سامورایی | جِف کاستِلو | ژان-پیر ملویل |
1966 | فرمانده گم شده | کاپیتان فیلیپ اسکالاویه | مارک رابسون |
1966 | تگزاس آنسوی رودخانه | دونو بالْدازار | مایکل گوردون |
1965 | آیا پاریس در حال سوختن است؟ | ژاک شابان-دلما | رُنه کلِمان |
1965 | زمانی که دزد بودم | ادی پداک | رالف نلسون |
1965 | رولز-رویس زرد | استفانو | آنتونی اسکویت |
1964 | L’Insoumis | Thomas Vlassenroot | آلن کاوالیه |
1963 | لالهٔ سیاه | Guillaume/ Julian de Saint Preux | کریستین-ژاک |
1963 | پلنگ | Tancredi | لوکینو ویسکونتی |
1963 | هر شماره ای میتواند برنده باشد | فرانسیس ورلوت | آنری ورنوی |
1963 | خانه شادی | مارک | رنه کلمنت |
1962 | عشق در دریا | A film star | گای ژیل |
1962 | کسوف | پیرو | میکلآنجلو آنتونیونی |
1962 | Carom Shots | Monsieur Lambert | Marcel Bluwal |
1962 | شیطان و ده فرمان | Pierre Messager | ژولین دوویویه |
1961 | عشق های مشهور | پرینس آلبرت | Michel Boisrond |
1961 | شادی زندگی | Ulysse Cecconato | رُنه کلِمان |
1960 | ظهر بنفش | تام ریپلی | رنه کلمان |
1960 | روکو و برادرانش | روکو پارونْدی | لوکینو ویسکونتی |
1959 | راه جوانی | آنتوان میشو | میشل بوارون |
1959 | زنان ضعیف هستند | جولین فنال | Michel Boisrond |
1958 | کریستین | فرانتس لوبْهاینر | پیر گاسپار-ویت |
1958 | زیبا باش اما خفه شو | لولو | مارک آلگره |
1957 | وقتی زنی دخالت میکند | جو | ایو الیگره |
آلن دلون