آشنایی با ساناز سعیدی؛ از زندگی شخصی تا تصاویر جذاب او
ساناز سعیدی، بازیگر خوشاستایل و توانای سینما و تلویزیون ایران، نمونه بارز یک ستاره است که مسیر شهرت خود را نه بر اساس جنجالهای رسانهای، بلکه تنها بر پایه استعداد و درخشش حرفهای بنا کرده است. او با وجود ایفای نقشهای مهم و ماندگار، همواره زندگی شخصی خود را از کانون توجهات دور نگه داشته و ثابت کرده است که برای محبوبیت، نیازی به حواشی نیست.
از مهندسی معماری تا شاگردی امین تارخ
ساناز سعیدی، متولد ۲۴ فروردین ۱۳۶۸ در تهران، مسیری متفاوت را برای رسیدن به دنیای بازیگری طی کرد. او در ابتدا تحصیلات خود را در رشته مهندسی معماری به پایان رساند و حتی مدتی نیز در رشته مرتبط با تحصیلاتش مشغول به کار بود.
با این حال، علاقه شدید به هنر نمایش، او را به سمت کلاسهای بازیگری کشاند. او دورههای حرفهای این هنر را زیر نظر اساتید برجستهای چون امین تارخ و فرهاد تجویدی گذراند. استعداد او به سرعت شکوفا شد و در سال ۱۳۹۳ با نمایش «گمشده»، اولین گام حرفهای خود را بر روی صحنه تئاتر برداشت. جالب اینجاست که او در اولین تجربهاش، نقش چالشبرانگیز زنی ۴۰ ساله را ایفا کرد و به قدری درخشید که در جشن بازیگر، به عنوان «جوان خوش آتیه» مورد تقدیر قرار گرفت.
مسیر شهرت: از «پریا» تا نقطه عطف «بچهمهندس»
اولین حضور تلویزیونی ساناز سعیدی در سال ۱۳۹۵ با سریال «پریا» به کارگردانی حسین سهیلیزاده رقم خورد. گرچه نقشش در این مجموعه کوتاه بود، اما راه را برای پروژههای بعدی باز کرد.
نقشآفرینی تأثیرگذار او در سریال معمایی و امنیتی «سارق روح» (۱۳۹۶) به کارگردانی احمد معظمی، تواناییهای او را بیشتر به نمایش گذاشت. او در این سریال که به موضوع فرقههای شبهعرفانی میپرداخت، به خوبی دیده شد.
اما بدون شک، نقطه عطف کارنامه هنری ساناز سعیدی و دلیلی که او را به چهرهای ملی تبدیل کرد، سریال محبوب «بچهمهندس» بود. او در فصل اول این مجموعه، نقش «صدیقه» (مامان صدیقه)، مادرخوانده جواد جوادی را ایفا کرد. تصویر مهربان، صبور و در عین حال قدرتمندی که او از یک مادر ارائه داد، عمیقاً به دل مخاطبان نشست و شهرت گستردهای را برای او به ارمغان آورد.
چالشها، نقدها و تعهد به نقش
سعیدی پس از «بچهمهندس»، در سریال «بوی باران» (۱۳۹۸) ایفای نقش کرد. این سریال با وجود پرمخاطب بودن، به دلیل پیچیدگیهای داستانی و اقدامات شخصیت اصلی (با بازی سعیدی) که شامل دروغگویی و قانونشکنی برای نجات برادرش بود، با انتقادات گستردهای مواجه شد. با این حال، بازی او در این نقش چالشبرانگیز، نشان داد که از ایفای نقشهای خاکستری ابایی ندارد.
یکی از ویژگیهای بارز سعیدی، تعهد شدید او به آمادهسازی برای نقشهایش است. به عنوان مثال، او برای بازی در سریال «نفس»، دورههای نقاشی، پرستاری و حتی کار در آژانس هواپیمایی را گذراند تا بتواند به شخصیت «ناهید» نزدیک شود.
آخرین حضور تلویزیونی او تا زمان نگارش این متن، سریال «ذهن زیبا» (اقتباسی از زندگی دکتر حسین بهاروند، مؤسس پژوهشکده رویان) بوده است.
دنیای شخصی: ستارهای دور از هیاهو
برخلاف بسیاری از همکارانش، ساناز سعیدی به شدت بر حفظ حریم شخصی خود اصرار دارد. او یکی از معدود بازیگران مطرحی است که فعالیت چندانی در شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام ندارد و ترجیح میدهد تمرکز اصلیاش بر حرفهاش باشد.
بر اساس اطلاعات موجود، ساناز سعیدی مجرد است و تاکنون ازدواج نکرده و فرزندی ندارد. او در مصاحبههای نادر خود اشاره کرده که «عاشق بچهها» است و تجربه ایفای نقش مادر در «بچهمهندس» را بسیار عمیق و آموزنده میداند.
دیدگاههای حرفهای: انتقاد از نقشهای تکراری برای زنان
ساناز سعیدی نگاهی منتقدانه به وضعیت فیلمنامهنویسی در سینما و تلویزیون ایران دارد. او معتقد است که «جامعه سینمایی ما محدود است» و نقشهایی که برای زنان نوشته میشود، اغلب «تکراری و شبیه به هم» هستند.
او تأکید دارد که به عنوان بازیگر، دوست دارد تمام جنبههای وجودی یک انسان، از جمله غم و شادی (و نه فقط گریه کردن که کلیشه رایج نقشهای زنانه است) را تجربه کند و به همین دلیل همواره به دنبال نقشهای تازه و متفاوت، حتی در ژانر کمدی است. او معتقد است بازیگر دوست دارد دیده شود، اما این دیده شدن باید از مسیر درست و حرفهای اتفاق بیفتد.