بیوگرافی سعید پورصمیمی

ناخدا خورشید (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)
تحفه‌ها (ابراهیم وحیدزاده، ۱۳۶۶)
هی جو (منوچهر عسگری‌نسب، ۱۳۶۷)
تا غروب (جعفر والی، ۱۳۶۷)
پرده آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹)
مدرسه پیرمردها (علی سجادی حسینی، ۱۳۷۰)
دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰)
آبادانی‌ها (کیانوش عیاری، ۱۳۷۱)
عشق طاهر (محمدعلی نجفی، ۱۳۷۸)اینجا چراغی روشن است (رضا میرکریمی، ۱۳۸۱)
زشت و زیبا (احمدرضا معتمدی، ۱۳۷۷)
چهره (سیروس الوند، ۱۳۷۳)
سرزمین خورشید (احمدرضا درویش، ۱۳۷۵)
ایران سرای من است (پرویز کیمیاوی، ۱۳۷۷)
نسل سوخته (رسول ملاقلی‌پور، ۱۳۷۸)
عروس آتش (خسرو سینایی، ۱۳۷۸)
اینجا چراغی روشن است (رضا میرکریمی، ۱۳۸۱
معادله (ابراهیم وحیدزاده، ۱۳۸۲)
تب (رضا کریمی، ۱۳۸۱)
قاعده بازی (احمدرضا معتمدی، ۱۳۸۴)
تک درخت‌ها (سعید ابراهیمی‌فر، ۱۳۸۶)
یه حبه قند (رضا میرکریمی، ۱۳۸۹)
بوسیدن روی ماه (همایون اسعدیان، ۱۳۹۰)
در سکوت (۱۳۹۴)
نرگس مست (۱۳۹۵)
برگ جان (۱۳۹۵)
کلمبوس (۱۳۹۷)

سریالهای سعید پور صمیمی

۱۳۹۱–۱۳۹۲ تله‌فیلم «ما هنوز زنده‌ایم»
۱۳۹۰ سیر و سرکه
۱۳۸۹ تله‌فیلم «بوی خاک، عطر گلاب»
۱۳۸۷–۱۳۸۸ ماه عسل
۱۳۸۷ تله‌تئاتر «هنر»
۱۳۸۷ تله‌فیلم «آخرین گره خورشید»[۶] ۱۳۸۷ تله‌فیلم «بال‌های خوشبختی»
۱۳۸۶–۱۳۸۷ نشانی
۱۳۸۳ شبی از شب‌ها
۱۳۸۲ بچه‌های خیابان
۱۳۸۲ تله‌فیلم «پیش‌پرده»
۱۳۷۹ تله‌تئاتر «خسیس»

۱۳۷۵ زندگی
۱۳۷۳–۱۳۷۴ در پناه تو
۱۳۵۷ پنج قطعهٔ نمایشی
۱۳۵۵ تله‌تئاتر «جاز»
۱۳۵۵ تله‌تئاتر «گاو مال کیه؟»
۱۳۵۵ تله‌تئاتر «پزشک دهکده»
۱۳۵۴ سلطان صاحبقران
۱۳۵۳ تله‌فیلم «میرنصیر و غول نگون‌بخت»[۹] ۱۳۵۳ تله‌تئاتر «درامان»
۱۳۵۲ تله‌تئاتر «باران‌ساز»
۱۳۴۶ تله‌تئاتر «سماورندیده‌ها»
۱۳۴۶ تله‌تئاتر «اومولوس گنگ»
۱۳۴۶ تله‌تئاتر «خمره»
۱۳۴۶ تله‌تئاتر «کتک‌خورده و راضی»

 

سعید پور صمیمی با بازی در فیلم برادران لیلا در جشنواره کن 2022 توانسته درخشش خیره کننده ای داشته باشد.

منتقدان درباره نحوه حضور این بازیگر محبوب در کن نوشتند که ” از «سعید پورصمیمی» چه باید گفت؟ در وصفش چه باید نوشت؟ از بازیگری که حتی در این زمان، یعنی در زمانِ سُلطه‌ی «سلبریتی»، هنوز و همچنان، آرام و بی‌صداست. از بازیگری که از همان سالیانِ دور، حتی در آن «جشنواره فجر»ی که برایش بزرگداشت گرفتند؛ تن به مصاحبه با هیچ مجله و رسانه‌ای نداد؛ و حتی، تن به مصاحبه با بولتنِ رسمی جشنواره نداد.

از بازیگری که همیشه، از بس، «گوشه‌نشین» بود؛ که حتی عکاسانِ حاضر در «کن»، ندانستند چه موجودِ بزرگی؛ در آن صحنه حاضر است. از بازیگری «تمام‌استاد»، که بزرگی‌اش را، هیچگاه فریاد نزد، و حتی روی فرش قرمزِ «کن»، همیشه، گوشه‌ی قاب است؛ با کمترین اَکت‌ها، حرکات و واکنش‌ها… بازیگری که گویی، از حضور در آن محیط، معذّب است؛ گویی، سختش است! گویی آن فضا، به او نمی‌ساخت…

«سعید پورصمیمی»، این بازیگرِ دلنشین و نازنین؛ برآمده از نسلی‌ست که بزرگانِ آن نسل، «هنر» برایشان، همیشه، حرفِ اول و آخر را می‌زند. نسلی که برای «هنر»، نفس کشید، برای «هنر»، زیست؛ و برای «هنر»، مُرد… نسلی فراری از مِدیا؛ فراری از ژورنال؛ فراری از فضای مجاز؛ و فراری از هیاهوی جمعیّت… نسلی که هرچند، از جلوه‌گری فراری‌ست؛ اما جای بزرگانش، به ذهن و قلبِ ما، و به ذهن و قلبِ همه شیفتگانِ هنر، تا ابد، ماناست و جاودان…”

سعید پورصمیمی متولد 9 اسفند 1322 در تهران، بازیگر است

 

فارغ التحصیل لیسانس رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشگاه تهران می باشد، از تئاتر شروع کرد اما شهرت اش بیشتر برای بازی در سینما و تلویزیون می باشد

 

عکس و سعید پورصمیمی بازیگر و کارگردان

 

شروع از 18 سالگی
،

بصورت جدی فعالیت خود را همزمان با ورود به دانشگاه در سال 1340 وقتی 18 ساله بود با یک گروه تئاتری به همراه عباس یوسفیانی، پرویز پورحسینی و پرویز فنی زاده آغاز کرد

 

استخدام

بعد از لیسانس بعنوان کارمند اداره تئاتر مشغول بکار شد تا اینکه به تلویزیونی رفت و در واحد نمایش به استخدام درآمد و کارگردانی نمایش های صحنه ای و تلویزیونی و نوشتن فیلمنامه را ادامه داد

 

قبلا از انقلاب

اولین بار در سال 1354 وقتی 32 ساله بود در سریال سلطان صاحبقران به کارگردانی علی حاتمی جلوی دوربین رفت او اما بیشتر وقت خود را تا انقلاب در تئاتر گذراند

ورود به سینما + سیمرغ

ورودش به سینما در سال 1365 با فیلم ناخدا خورشید به کارگردانی ناصر تقوایی بود، همین نقش جایزه لوح زرین بهترین بازیگر نقش مکمل را از جشنواره فجر برایش به ارمغان آورد

 

بعد از تکرار جایزه لوح زرین نقش مکمل با فیلم تحفه ها در سال 1366 توانست با فیلم پرده آخر سیمرغ بهترین بازیگر مکمل مردم را در سال 1369 از جشنواره فجر بگیرد

 

لازم به یادآوری هستیم جایزه سیمرغ از دوره هفتم فجر اضافه شد

 

 

آقای پورصمیمی یکی از نویسندگان با سابقه کتاب نیز می باشد که از آثارش می توان به کتاب آزادی به سرزمین خود باز می گردد، کتاب آشغال سازان و کتاب کاخ نیرنگ اشاره کرد

40 سال بعد با تئاتر

استاد پور صمیمی در زمستان 97 بعد از 40 سال دوباره به عرصه تئاتر بازگشت، او در نمایش داستان ضحاک به کارگردانی پریاد سیف حضور داشت که در تالار رودکی و چند شهر دیگر اجرا شد

ازدواج

ایشان سالهاست ازدواج کرده و متاهل می باشد اما علاقه ای به گفتگو در این رابطه ندارد

سبک بازی

این بازیگر تکنیکی و مولف سینمای ایران است

جنس بازی پور صمیمی را در بازی هیچ یکی از بازیگران دیگر پیدا نمی کنید، او جنس خودش را بازی می کند، لحن خود را دارد و اصولا استعداد بازیگری اش ذاتی است