آرمین زارعی؛ از شروع مسیر خوانندگی تا زندگی شخصی و همسرش
نگاهی به زندگی و حرفه آرمین زارعی؛ خوانندگی، مجوز و همسر
آرمین زارعی، که اکثر ما او را با نام هنری «آرمین 2AFM» می‌شناسیم، یکی از چهره‌های ماندگار موسیقی ایران است. اگرچه شاید نام او در تالارهای مشاهیر نباشد، اما آهنگ‌های او بخشی جدایی‌ناپذیر از خاطرات بسیاری از ماست. در این مطلب، نگاهی کامل به زندگی پر فراز و نشیب این هنرمند خواهیم داشت.
شروع فعالیت و راز نام 2AFM
آرمین زارعی، متولد پنجم اردیبهشت ۱۳۶۵ در تهران، از سن ۱۷ سالگی (سال ۱۳۸۲) به طور جدی وارد دنیای موسیقی شد. او در ابتدا به همراه چهار نفر از دوستان دوران دبیرستان خود، یک گروه موسیقی خانگی را تشکیل داد.
لقب معروف 2AFM نیز یادگار همان دوران است. این نام در واقع از حرف اول اسم «آرمین» و سه نفر از دوستانش (که گفته می‌شود علی، فرهاد و مهراد بوده‌اند) گرفته شده است. اگرچه این دوستان به مرور زمان هر کدام مسیر جداگانه‌ای را در پیش گرفتند، اما آرمین این نام را به احترام آن دوستی‌ها و خاطرات گذشته حفظ کرد.
نقطه عطف فعالیت او، آشنایی با «رضایا» در یک استودیو حرفه‌ای بود. این آشنایی منجر به خلق آهنگ مشترک «نارگل» شد؛ آهنگی که به سرعت شنیده شد و نام آرمین 2AFM را بر سر زبان‌ها انداخت.
رها کردن دانشگاه برای موسیقی
برخلاف تصور عمومی، آرمین زارعی در رشته کامپیوتر تحصیل می‌کرد. اما علاقه شدید او به موسیقی و خوانندگی باعث شد تا در نهایت تحصیلات دانشگاهی را نیمه‌تمام رها کند و تمام تمرکز خود را بر روی حرفه مورد علاقه‌اش بگذارد.
سبک منحصربه‌فرد: پادشاه «رپ-پاپ» احساسی
سبک موسیقی آرمین زارعی، ترکیبی هوشمندانه از رپ، پاپ و موسیقی الکترونیک است. او برخلاف بسیاری از رپرهای هم‌نسل خود که بر موضوعات اجتماعی تمرکز داشتند، به «رپ ملودیک و احساسی» (که به دیس‌لاو هم معروف شد) روی آورد.
ترانه‌های او با زبانی ساده و محاوره‌ای، به طور مستقیم به روابط عاطفی، جدایی، دلتنگی و عشق می‌پرداختند. همین موضوع باعث شد تا به سرعت با نسل جوان ارتباط برقرار کرده و به یکی از صداهای اصلی آن‌ها تبدیل شود.
دوری طولانی و بازگشت رسمی با مجوز
پس از سال‌ها فعالیت به صورت زیرزمینی و انتشار ده‌ها آهنگ پرطرفدار، آرمین زارعی تصمیم گرفت برای دریافت مجوز رسمی از وزارت ارشاد اقدام کند. این تصمیم به قیمت گزافی تمام شد: سه سال و هشت ماه سکوت کامل و عدم انتشار هرگونه فعالیت هنری.
سرانجام این صبر نتیجه داد. در ۱۴ اسفند ۱۳۹۸، او با نام واقعی «آرمین زارعی» و با انتشار آهنگ رسمی «رفت»، بازگشتی قدرتمند به صحنه موسیقی ایران داشت. او سرانجام در ۲۶ اسفند ۱۴۰۱، نخستین کنسرت رسمی خود را در سالن همایش میلاد تهران برگزار کرد که با استقبالی باورنکردنی مواجه شد.
زندگی شخصی و دیدگاه‌های جالب آرمین
آرمین زارعی همیشه ترجیح داده زندگی شخصی خود را از کانون توجه و حواشی دور نگه دارد. او در حال حاضر مجرد است و در مصاحبه‌هایش گفته که اصولاً فردی تودار است و دوست ندارد درباره مسائل خصوصی‌اش صحبت کند.
اعتقاد به خودسانسوری؟ او می‌گوید: «اعتقادی به خودسانسوری ندارم، اما سنم که بالاتر رفت، سعی کردم اشکالاتم را اصلاح کنم و کلامی که استفاده می‌کنم مطابق با عرف جامعه باشد. البته قبلاً هم طوری نبود که آدم رویش نشود جلوی خانواده گوش کند.»
رفاقت با مرتضی پاشایی: آرمین خاطره‌ای جالب از دوستی عمیقش با زنده‌یاد مرتضی پاشایی دارد: «دوتا از مطرح‌ترین آهنگ‌هایم، “چیزی شده” و “مبارک باشه”، را در استودیوی مرتضی خواندم. آن زمان مرتضی هنوز آهنگی بیرون نداده بود… همیشه به من روحیه می‌داد و حتی در اولین کنسرتش برای من سنگ تمام گذاشت.»
از شیطنت کودکی تا آرزوی بازیگری: او اعتراف می‌کند که در کودکی بسیار «شر» بوده است: «باورتان نمی‌شود، در ۹ سالگی در یک روز سه بار سرم شکست!» او همچنین می‌گوید از بچگی دوست داشته فرد معروفی شود، اما تصورش این بود که روزی «بازیگر» خواهد شد، نه خواننده.
نگرش کلی: آرمین معتقد است هر کسی پستی و بلندی‌های خود را دارد و نباید از دور قضاوت کرد. او می‌گوید: «من روی پای خودم بزرگ شدم… سرم در لاک خودم است و با کسی کاری ندارم. همیشه توکلم به خداست.»